Kiedyś nie znałam siebie, działałam na autopilocie, kierowały mną schematy i negatywne przekonania. Dopasowywałam się do innych, bo bałam się odrzucenia i samotności. Robiłam wszystko dla innych, by zostać docenioną. Szukałam akceptacji na zewnątrz, zamiast zacząć od siebie. Oczekiwałam od innych konkretnych zachowań, żeby tylko spełniali moje potrzeby. To działo się nieświadomie.


Proces pokochania siebie sprawił, że zaczęłam dostrzegać siebie i swoją wartość, wychodzić ze schematów, które mi nie służyły, uzdrawiać rany z przeszłości. Dzięki uzdrawiającej energii miłości wiele negatywnych przekonań po prostu ode mnie odpadło. Przestałam rezonować ze strachem i lękiem w sobie.


Dziś poznaję kolejne, głębsze warstwy miłości, która jest nieskończona i nieograniczona. Jestem przy sobie zawsze. Wierzę w siebie i wytrwale dążę do tego, co uznam za swój cel. Mówię i myślę o sobie dobrze. Ufam sobie.


Przestałam oceniać innych i oczekiwać, że dopasują się do mnie. Kochając siebie, pozwoliłam sobie i innym być po prostu sobą.