Sytuacja powtarza się co kilka miesięcy, tzn. w przypływie entuzjazmu postanawiasz ćwiczyć, wyciskasz siódme poty, czujesz się dowartościowana i happy, ale przychodzi gorszy moment, czujesz rozczarowanie sobą, energia spada i zaprzestajesz treningów, czując się jak leniwa buła.

Druga wersja jest taka, że ciągle tylko myślisz w toksyczny dla siebie sposób o aktywności i o sobie, czując wyrzuty sumienia i wstyd, że nie uprawiasz sportu, jak ‘wszyscy’ ludzie sukcesu.

To nie zadziała.

Jeśli nie jesteś aktywna fizycznie (choć chciałabyś) lub robisz to, zmuszając się i traktując, jako nieprzyjemny obowiązek, to nic się nie zmieni, jeśli nie zmienisz przede wszystkim swojego nastawienia i sposobu myślenia.

Być może ‘od zawsze’ byłaś mało aktywna. Przez nieprzyjemne doświadczenia z aktywnością w dzieciństwie i szkole, uwierzyłaś w tę opinię o sobie, że to nie dla Ciebie. Ile nas, tyle historii…

Być może przez nieprzyjemne doświadczenia aktywności fizycznej, gdy działałaś wbrew sobie, nadwyrężając swoje ciało, skutecznie zniechęciłaś się do aktywności.

Być może uznałaś, że to nie dla Ciebie, bo nie jesteś szaloną fitnesską i nie lubisz się pocić. A może w głębi to Twoje pragnienie, ale nie wierzysz w siebie, że mogłabyś to osiągnąć.

Uwolnij się od ograniczających przekonań o aktywności, dyscyplinie, odchudzaniu i o samej sobie.

Zmień swój sposób myślenia na wspierający poprzez pracę ze swoją podświadomością (która kształtuje nasze nawyki).